CARMENÈRE op weg om weer 'Grand Vidure' te worden
Twintig jaar geleden sprak er niemand over de carmenère-druif. Het was een vergeten ras uit het Bordeaux van de 19de Eeuw. Ze was verdwenen door de phylloxera-plaag. Dat betekent dat ze niet opnieuw werd aangeplant. Waarom niet? Omdat ze, in combinatie met Amerikaanse onderstokken erg onderhevig bleek aan ‘coulure’. Het was ook een druif die in Bordeaux niet elk jaar rijp kon worden geplukt en die heel wat snoeiwerk vereiste. Redenen genoeg dus om ze opzij te schuiven. Nochtans stond hij ooit hoog in aanzien. De Cabernet-sauvignon werd in Bordeaux ooit ‘Vidure’ genoemd en de carmenère ‘Grand Vidure’. Gelukkig werd ze 10 jaar voor het uitbreken van de plaag vrij intens aangeplant in Chili, waar ze in de velden samen met de merlot cohabiteerde. En men vergat ze toen de merlot populair werd.
Dat veranderde vanaf 1990 toen almaar meer buitenlanders in Chili investeerde. In 1991 ontdekte de Franse ampelograaf Claude Valat dat de druif afweek van de merlot waartussen hij geplant stond. In 1994 wist Jean-Michel Boursicot het DNA van de onbekende druivensoort te identificeren al carmenère. Dat zorgde voor opwinding in de wijnwereld, want de carmenère heeft een erg mooie stamboom. Hij is een natuurlijke nakomeling van de cabernet franc en de zeldzame gros cabernet. In China is hij nog meer aangeplant dan in Chili, maar de genentisch identieke carmenère heet daar cabernet shelongzhu.
Na de ontdekking van Boursicot ging de bal aan het rollen. Het feit dat men wist dat de druif een andere aanpak vereist dan de merlot en idealiter op gronden staat die noch te rijk zijn, noch te warm zijn, noch te fris, met liefst een hoog zandgehalte, zorgde voor een snelle verbetering van de wijn. De druif bloeit ook veel later dan de merlot (tot 4 à 5 weken!) wat maakt dat ze houdt van een mooie nazomer. De ideale wijnregio's in Chili bevinden zich in het centrum: Maipo, Aconcagua, Colchagua, en Cachapoal.
We zijn nu goed 20 jaar na de ontdekking van de carmenère in Chili. Die tijd was nodig om de nieuwe aanplant volwassen te laten worden en de nodige know-how te verwerven om tot mooie resultaten te komen. Reden voor Vino om de vinger aan de pols te houden. De resultaten van de proeverij zijn duidelijk: we proefden wijnen van goed uitgerijpte wijnen. De gevreesde pirazyne-toets is eruit. De klasse kan verschillen naargelang terroir en opvoeding, maar beweert dat wijnstokken minstens 30 jaar oud moeten zijn om het allerbeste van zichzelf te geven. Wel, we kijken uit naar de toekomst.
door Dirk Rodriques